Zamek św. Barbary w Alicante - zwiedzanie, wejście, historia

Zamek św. Barbary (Castillo de Santa Bárbara), dumnie spoglądający na miasto ze szczytu wzgórza Benacantil, zalicza się do największych atrakcji Alicante. Ta okazała budowla, jedna z najokazalszych tego typu w Hiszpanii, wzniesiona została na wysokości około 166 metrów n.p.m. i przez wieki pełniła strategiczną rolę w systemie obrony miasta.

W naszym artykule przygotowaliśmy najważniejsze informacje na temat zwiedzania zamku św. Barbary, przybliżyliśmy sposoby dotarcia do niego pieszo oraz transportem publicznym, a także napisaliśmy kilka słów o jego historii.

Historia

Skaliste wzgórze Benacantil, położone przy samym morzu, już w czasach starożytnych przyciągało osadników. Rzymianie nie zbudowali jednak na jego szczycie twierdzy, a swoje otoczone murami miasto założyli kilka kilometrów dalej (zachowały się jego ruiny - Lucentum Tossal de Manises).

W 711 roku Hiszpanię najechali Arabowie i zajęli sporą część Półwyspu Iberyjskiego, odbijając go od Wizygotów. Prawdopodobnie już dwa lata później zaczęli wznosić cytadelę na wzgórzu Benacantil, która w tej postaci przetrwała wiele kolejnych stuleci. Najstarsze wzmianki datowane są jednak na X wiek, kiedy twierdza pojawiła się w zapiskach arabskiego kronikarza. Na samym szczycie znajdowała się forteca nazywana Alcazaba, gdzie stacjonowało wojsko.

Zamek został odbity przez wojska chrześcijańskie 4 grudnia 1248 roku, w dniu św. Barbary, która w podzięce została patronką zamku. Wojskami dowodził książę Alfons Kastylijski, późniejszy król Alfons X Mądry. Nowi zarządcy aż do XV wieku nie rozbudowywali założenia, które musiało jednak znacznie ucierpieć podczas Wojny Dwóch Piotrów (panowanie nad Alicante było jednym z powodów wybuchu konfliktu).

Twierdzę rozbudowano bardzo mocno w XVI wieku, podczas rządów Filipa II Habsburga. Był to okres natężonych ataków piratów berberyjskich, dlatego do pomocy ściągnięto najbardziej utalentowanych inżynierów wojskowych służących Habsburgom - jednym z nich był Battista Antonelli, który zaprojektował najważniejsze fortece kolonialne na Karaibach. Dobudowano wtedy cały poziom poniżej najwyższej kondygnacji arabskiej.

W pierwszych latach XVIII wieku, podczas wojny o sukcesję hiszpańską, zamek zyskał swoją obecną formę. Dotychczasowe założenie przebudowane zostało w militarną fortecę dostosowaną do prowadzenia nowoczesnego konfliktu. Wiele dawnych budynków zburzono, aby zrobić miejsce dla dział i armat. Dobudowano też kolejny poziom bastionów i fortyfikacji poniżej obszaru wzniesionego za panowania Filipa II.

W połowie XIX wieku zamek utracił na znaczeniu. Przez pewien czas mieściło się w nim więzienie, a w 1961 roku zamieniony został na pomnik pamięci i udostępniono go turystom.

Zwiedzanie zamku św. Barbary

Zamek św. Barbary możemy podzielić na trzy lub nawet cztery części, po których możemy swobodnie się poruszać. Nie wszystkie pomieszczenia są dostępne, ale do wielu można zajrzeć. Polecamy Wam zbaczać z głównych tras i zaglądać gdzie się da (można na przykład przejść się kawałek suchą fosą), bo niektóre pomieszczenia znajdują się na uboczu.

Najstarszy obszar, dawna Alcazaba, znajduje się na szczycie. Dziś jednak niewiele tam zobaczymy, bowiem w XVIII wieku całość zamieniono na wielką platformę do artylerii. W czasach chrześcijańskich szczyt twierdzy nazywano El Macho. Znajdowała się tu wieża mieszkalna typu donżon, gdzie mieszkał dowódca lub skrywał się najważniejszy władca, a także kościół św. Barbary. Dziś nie ma już po nich śladu, ale czekać tam na nas będzie wspaniały widok na port i stare miasto. Zachował się tu dom gubernatora.

Poniżej znajduje się obszar nazywany Albacar, gdzie wypasano zwierzęta i gdzie mogli schronić się mieszkańcy w trakcie oblężenia. Właśnie tutaj trafimy wjeżdżając na zamek windą. Albacar oraz El Macho połączone są barbakanem oraz mostem przerzuconym nad suchą fosą. Na trasie pomiędzy nimi zobaczymy dawny szpital, zamieniony na obszar wystawowy.

Kolejny z poziomów poniżej powstał w czasach Filipa II. Tutaj znajduje się główna brama, przez którą wkraczamy na teren zamku (wchodzimy przez sklep). Znajduje się tu Salon Filipa II, gdzie organizowano oficjalne bankiety i spotkania, a także plac apelowy, ruiny klasztoru, kolejne bastiony oraz kawiarnia. Znajduje się tu też jedna ze stacji windy - aby z niej skorzystać, trzeba jednak zjechać z góry. Przystanek ten jest przeznaczony dla osób z ograniczoną mobilnością oraz rodzin z dziećmi.

Najniższej rozciągają się bastiony oraz rawelin, które powstały w XVIII wieku. Dziś stanowią one trasę pieszą na zamek - w ich dolnej części znajduje się przystanek autobusu oraz parking dla pracowników.

Atrakcje zamku św. Barbary

Punkty widokowe

Zamek św. Barbary jest właściwie jednym wielkim punktem widokowym - na jego terenie znajdziemy sporo miejsc, z których można podziwiać miasto. Ciekawe widoki odnajdziemy zarówno na szczycie, jak i w najniższej części, gdzie spojrzymy w stronę rezerwatu Serra Grossa.

Na jednym z tarasów, na poziomie głównego wejścia, przygotowano ławeczki ze stolikami, z których część znajduje się w cieniu.

Muzeum Miasta Alicante (Museu de la Ciutat d'Alacant)

Niektóre budynki - w tym dom gubernatora, dawny szpital czy Salon Filipa II - zamieniono w sale muzealne, w których zaprezentowano niewielkie wystawy z artefaktami z najróżniejszych okresów w historii miasta, składające się na Muzeum Miasta Alicante (Museu de la Ciutat d'Alacant). Są to głównie znaleziska archeologiczne - naczynia, obiekty wyłowione z morza, fragmenty ceramiki. Zauważalny jest jednak brak materiałów opisowych.

Bramy, mosty oraz wieżyczki strażnicze

W najlepszym stanie zachowały się mury, bastiony, wieże i bramy, a także wieżyczki strażnicze oraz mostki. Miłośnicy fortyfikacji na pewno docenią swobodę poruszania się pomiędzy nimi.

Ruiny i pozostałości dawnego założenia

Warto przespacerować się po całym terenie, aby odnaleźć pozostałości infrastruktury oraz obiektów z dawnych czasów. Obok tzw. Salonu Filipa II zobaczymy samotne łuki, pozostałości po klasztorze św. Barbary. Na południowy-zachód od tego budynku, nieco powyżej, zachowały się resztki dawnych młynów.

Zamek św. Barbary - wskazówki oraz informacje praktyczne

Ile czasu zaplanować na zwiedzanie?

Nam zwiedzenie zamku podczas pierwszej wizyty zajęło około 90 minut, ale w ogóle się nie śpieszyliśmy - zaglądaliśmy do każdego możliwego pomieszczenia i robiliśmy sobie dłuższe postoje przy najciekawszych punktach widokowych.

Równie dobrze da się obejść zamek naprędce w około 45 minut.

Bilety wstępu

Wstęp na teren twierdzy oraz do pomieszczeń muzealnych jest bezpłatny.

Wycieczki z przewodnikiem

Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o historii zamku, zwiedzić renesansową cysternę oraz dawne lochy, warto wybrać się godzinną wycieczkę z przewodnikiem. Kilka razy w ciągu dnia wycieczki organizowane są po angielsku - więcej informacji znajdziecie na oficjalnej stronie. Wycieczkę możemy zarezerwować w centrum dla odwiedzających koło wejścia.

Godziny otwarcia

Aktualne dni i godziny otwarcia najlepiej sprawdzić na oficjalnej stronie.

Zwiedzanie z wózkiem dziecięcym

Podczas spaceru po twierdzy będziemy poruszać się w górę bądź w dół - schodami lub po nierównych trasach. Wprawdzie nie są to idealne warunki dla rodzin z małymi dziećmi, ale widzieliśmy kilku turystów z wózkami i jakoś sobie radzili. Na odwiedzających czekają też ławki (niektóre w cieniu), a nawet restauracja.

Jak dostać się na zamek św. Barbary?

Wejście piesze na zamek św. Barbary - trasy oraz wskazówki

Na zamek możemy dostać się na kilka sposobów - my polecamy Wam wejście pieszo. Najlepsze trasy prowadzą przez park Ereta, malowniczo wytyczony na zboczu wzgórza Benacantil, który oferuje liczne piękne widoki po drodze. Nasz spacer możemy rozpocząć przy placu przed bazyliką Santa Maria, skąd udajemy się schodami na Plaza del Puente, gdzie znajduje się wejście do parku. Nam spacer tą trasą zajmuje około 20 minut, ale jeśli nie jesteście przyzwyczajeni do wchodzenia pod górę, zarezerwujcie sobie o 10 minut dłużej. Do przejścia jest około 1,15 km.

Alternatywnie do parku Ereta można dostać się z dzielnicy Santa Cruz - wejście znajduje się przy uliczce Calle Dean Zaragoza, kawałek nad słynnym domem ozdobionym niebieskimi donicami. Teoretycznie znajdziemy się bliżej wejścia na zamek, ale trzeba za to liczyć się z pokonaniem większej liczby schodów w samym Santa Cruz. Naszą wycieczkę możemy rozpocząć przy placu del Carmen i ruszyć uliczką Calle San Rafael schodami w górę.

Właściwie to dobrym pomysłem jest połączenie tych tras. Polecamy Wam wejść od strony Calle Dean Zaragoza, a zejść w stronę bazyliki Santa Maria, dzięki czemu wracając będziecie przez cały czas mieć piękne widoki. Pamiętajcie jednak, że większość trasy jest odsłonięta i trzeba pokonać sporą różnicę odległości - w gorący dzień zabierzcie nakrycie głowy. Niektórzy z turystów wchodzących na górę wydawali nam się mocno zmęczeni.

Alternatywą jest wejście od strony północnej, drogą dla samochodów, która rozpoczyna się niedaleko przystanku tramwajowego MARQ-Castillo. Wprawdzie trasa jest wygodniejsza, ale po drodze nie doświadczycie żadnych widoków.

Można też wejść po wschodniej stronie wzgórza. W takim przypadku ruszamy od strony plaży Postiguet, następnie kierujemy się ulicą Calle Virgen del Socorro pod górę, by po jakimś czasie skręcić na ścieżkę na zboczu Monte Benacantil.

Winda na zamek św. Barbary

Jeśli nie macie ochoty na wchodzenie pod górę, macie problemy z mobilnością lub podróżujecie z wózkiem dziecięcym, lepszym rozwiązaniem będzie skorzystanie z windy. Wejście do niej znajduje się przy ulicy Avenida Juan Bautista Lafora (naprzeciwko plaży Playa del Postiguet), a na mapie odnajdziecie je wpisując Ascensor del Castell de Santa Bàrbara.

Wjazd kosztuje 2,70€. Po opłaceniu przejazdu przechodzimy długim, ponad 100 metrowym korytarzem do windy wykutej w skale. Przejazd trwa jednak dosłownie kilka chwil i nie oferuje żadnych widoków, a do tego możemy być zmuszeni do odczekania w długiej kolejce.

Na samym zamku winda posiada dwa przystanki, dzięki czemu możemy ułatwić sobie zwiedzanie.

Alternatywne sposoby dotarcia na zamek - autobus oraz własny samochód

Możemy również złapać autobus wahadłowy, który rusza z przystanku Puerta del Mar, który znajduje się w okolicy głównej miejskiej plaży. Bilet kosztuje 1,45€ (lub mniej, jesli skorzystamy ze zintegrowanej karty przedpłaconej). Więcej o poruszaniu się po mieście przeczytacie w naszym przewodniku o komunikacji miejskiej w Alicante

Warto pamiętać, że bezpośrednio przy zamku nie ma możliwości zaparkowania samochodu - dozwolony jest jedynie krótki postój na czas wypuszczenia pasażerów. Parkingi znajdują się nieco poniżej - jeden na wysokości wejścia do parku Ereta, a drugi bliżej przystanku tramwajowego.