Królewskie (i nie tylko) parki oraz ogrody w Londynie - krótki przewodnik po londyńskich terenach zielonych

Jeśli zaczniemy zwiedzanie Londynu od któregoś z gęsto zabudowanych obszarów to może nam się wydawać, że w największych mieście Wielkiej Brytanii trudno o moment wytchnienia i jakąkolwiek ucieczkę od zgiełku oraz betonowej zabudowy. Londyn ma jednak także swoją drugą, bardziej zieloną, twarz - dziesiątki większych i mniejszych parków, w których możemy odetchnąć świeższym powietrzem i uciec od wszechobecnego hałasu.

W tym zestawieniu opisaliśmy różne londyńskie parki. Większe, mniejsze, królewskie (i nie tylko). Na pewno nie do każdego z opisanych parków warto specjalnie się fatygować. Niektóre z nich są idealnym miejscem na krótki odpoczynek gdy jesteśmy akurat w pobliżu. Na naszej liście znajdziecie też bardzo małe parki, które wyróżniają się ciekawą historią.

Londyńskie parki są idealnym miejscem na krótki odpoczynek od zgiełku wielkiej metropolii. W ciepły dzień obszary zielony wypełnione są mieszkańcami odpoczywającymi na trawie - na kocykach lub wypożyczonych leżakach. Co warte podkreślenia, parki są czyste i schludne oraz bezpieczne. Wiele z nich zamykanych jest na noc, inne są patrolowane oraz obserwowane z kamer.

Królewskie parki - co to takiego?

Warto wiedzieć, że najważniejsze parki znajdujące się w centrum Londynu oraz na jego obrzeżach związane są bezpośrednio z monarchią brytyjską (Royal Parks of London). W czasach świetności korony służyły one rodzinie królewskiej jako miejsce odpoczynku i polowań. Nie były dostępne dla zwykłych mieszkańców. Wejście na ich teren lub upolowanie któregoś ze zwierząt kończyło się poważnymi reperkusjami.

W połowie XIX wieku parki zostały udostępnione mieszkańcom, lecz prawa do nich zachowała brytyjska monarchia. Na terenie Londynu znajduje się osiem parków królewskich: Bushy Park, Green Park, Greenwich Park, Hyde Park, Kensington Gardens, Regent's Park, Richmond Park oraz St. James's Park.

Hyde Park oraz Kensington Gardens formalnie są niezależnymi jednostkami, ale sąsiadują ze sobą i przejście pomiędzy nimi jest płynne.

W niektórych z królewskich parków (m.in. Hyde Park, The Green Park, St James's Park) istnieje możliwość odpłatnego wypożyczenia leżaków. Usługa działa od marca do października (od wschodu do zachodu słońca). Za obsługę leżaków odpowiada firma Parkdeckchairs. Ceny zaczynają się od około 2£ za godzinę i kończą na 9£ za cały dzień. Więcej informacji można znaleźć na tej stronie. [ostatnia aktualizacja czerwiec 2019]

St James's Park

St James's Park, czyli Park św. Jakuba, to jeden z najprzyjemniejszych ogrodów publicznych w Londynie. Patrząc na mapę można zauważyć, że oddziela on Pałac Buckingham od siedziby premiera przy 10 Downing Street, czyli władzę królewską od władzy wykonawczej.

Przez niemal całą długość parku ciągnie się jezioro, które przyciąga do siebie różnorodne ptactwo. W parku spotkamy spacerujących mieszkańców, turystów oraz podchodzące bez strachu wiewiórki. Jeśli zabierzemy ze sobą garść orzechów, to prawdopodobnie będziemy mieć okazje do nakarmienia tych gryzoni. To, co może zdziwić turystów z Polski, to ich kolor. W Wielkiej Brytanii dominują wiewiórki szare, które mają całkowicie inną barwę sierści niż występujące w Polsce rudowłose wiewiórki pospolite.

Przy małej wysepce po wschodniej parku stoi mały i uroczy domek (ang. Duck Island Cottage), w którym przebywają opiekunowie ptactwa. Mając trochę szczęścia możemy natrafić na zamieszkujące park pelikany. Ptaki te po raz pierwszy pojawiły się w tutaj w 1664 roku i były prezentem od rosyjskiego ambasadora. Stado zaklimatyzowało się w Londynie i przetrwało aż do dziś. Największą szansę na zobaczenie tych długodziobych ptaków będziemy mieć podczas pory karmienia pomiędzy 14:30 a 15:00 w okolicy wspomnianego wcześniej domku. [stan na czerwiec 2019]. W innym przypadku najlepiej rozglądać się po jeziorze, gdzie ptaki te lubią przesiadywać na jednym z kamieni.

Podczas spaceru po St James’s Park trudno odczuć, że znajdujemy się w sercu wielkiej metropolii. Chyba, że jakaś stacja telewizyjna przeprowadza akurat wywiad na skraju parku.

Na wschód od parku stoi budynek królewskiej konnicy Horse Guards, przed którym rozciąga się największy z londyńskich parków paradnych Horse Guards Parade. Codziennie na tym piaszczystym placu odbywa się ceremonia zmiany warty (od poniedziałku do soboty o 11:00, a w niedzielę o 10:00). [stan na czerwiec 2019]

Green Park

Na północ od parku St James's Park i Pałacu Buckingham rozciąga się kolejny z królewskich parków - Green Park (pol. Zielony Park), który poprzecinany jest ścieżkami spacerowymi i może być świetnym miejscem na krótki odpoczynek od zgiełku lub słońca. W granicach parku nie znajdziemy zbyt wielu monumentów czy budowli, dzięki czemu jest on bardziej kameralny. Będąc na miejscu możemy za niewielką opłatą wypożyczyć leżak (od marca do października w przypadku dobrej pogody).

Do parku od strony placu przed Pałacem Buckingham prowadzi słynna Brama Kanadyjska (ang. Canada Gate), która wręcz zachwyca swoim przepychem. Bramę postawiono na początku XX wieku jako część monumentu wzniesionego na cześć królowej Wiktorii (ang. Queen Victoria Memorial). Był to prezent od Kanady, która w tamtym czasie była częścią Imperium Brytyjskiego.

Kawałek za bramą w 1994 roku odsłonięto pomnik poświęcony kanadyjskim żołnierzom walczącym i poległym w trakcie I i II wojny światowej (ang. Canada Memorial). W obu konfliktach zbrojnych walczyło niemal milion Kanadyjczyków oraz mieszkańców wyspy Nowa Fundlandia (ang. Newfoundland), z których poległo ponad 100 000.

Monument jest bardzo skromny i niczym nie przypomina typowych londyńskich pomników. Za jego projekt odpowiadał pochodzący z Kanady rzeźbiarz Pierre Granche. Monument ma formę granitowych płyt, na których umieszczono dziesiątki liści klonowych z brązu. Spływająca po pomniku woda sprawia wrażenie, że liście wędrują razem z nią.

Po przeciwnej (zachodniej) stronie parku możemy zobaczyć inny z pomników wojennych. Monument Royal Air Force Bomber Command Memorial oddaje hołd wszystkim poległym pilotom oraz członkom załogi obsługujących brytyjskie bombowce w trakcie II wojny światowej. Liczbę ofiar szacuje się na 55 573 (z około 125 000, czyli zginęła blisko połowa), z czego część stanowili Polacy walczący w brytyjskich siłach zbrojnych. Co warte odnotowania - wszyscy służący w tej jednostce byli ochotnikami.

Monument ma formę neoklasycznego budynku z kamienia portlandzkiego, wewnątrz którego umieszczono siedem rzeźb z brązu o wysokości niemal trzech metrów. Pomnik odsłonięto 28 czerwca 2012 roku w obecności królowej Elżbiety II.

Kawałek obok północno zachodniej granicy parku dumnie stoi łuk triumfalny Wellington Arch. Konstrukcja służyła wcześniej jako jedna z bram na teren Pałacu Buckingham. Łuk jest możliwy do odwiedzenia. W środku znajduje się mała wystawa oraz punkt widokowy.

Łuk triumfalny postawiony został na cześć zwycięstwa pod Waterloo z wojskami Napoleona. Jego nazwa może być jednak myląca dla osób niezaznajomionych z brytyjskimi tytułami. Budowlę wzniesiono ku chwale Arthura Wellesley’a, który nosił tytuł Księcia Wellington. Tuż obok łuku stoi pomnik księcia na koniu.

Hyde Park

Hyde Park to największy z parków znajdujących się w centrum Londynu. Jego powierzchnia to około 350 akrów, czyli blisko 1,5 km². Przez środek parku przebiega jeziorko nazywane The Serpentine. Podczas miesięcy letnich (w weekendy majowe oraz od czerwca do początku września) przy południowym brzegu jeziora działa pływalnia Serpentine Lido, czyli niewielki obszar wydzielony do pływania na popularnej Serpentynie. Dokładne informacje o cenach oraz godzinach otwarcia można znaleźć na tej stronie.

Miłośnicy fauny i flory także znajdą w Hyde Parku coś dla siebie. Blisko wschodniego wejścia znajdziemy przyjemny ogród różany (ang. Rose Garden, współrzędne 51.503962, -0.155331), w środku którego stoi fontanna przedstawiające boginię Dianę.

Po zmierzchu w parku pojawiają się nietoperze, które przybywają tu na kolację. Te słabo widzące stworzenia podczas jednej nocy potrafią zjeść nawet do 3000 insektów, więc tak rozległy park jest dla nich wręcz wymarzoną jadalnią.

Park w szerszej świadomości kojarzony jest przede wszystkim ze słynnym Speakers' Corner, czyli miejscem, w którym każdy mógł swobodnie się wypowiedzieć. Dawniej wypowiadali się tu znani myśliciele (jak George Orwell) czy rewolucjoniści (np. Karol Marks). Dziś wciąż przemawiają tu różni mówcy, choć co do poczytalności niektórych z nich można mieć spore wątpliwości... Pamiętajmy jednak, że miejsce to nie ma żadnych specjalnych praw i mowa nienawiści może być ścigana przez policje. Speakers’ Corner znajduje się w północno-wschodniej części parku.

Hyde Park może pochwalić się wieloma monumentami i pomnikami związanymi z historią Wielkiej Brytanii i Europy. Niedaleko wspomnianego wcześniej kąpieliska Serpentine Lido znajdziemy fontannę wzniesioną na cześć księżnej Diany (ang. Princess Diana Memorial Fountain). Określenie fontanna nie oddaje zresztą w pełni istoty tego miejsca - fontanna to tak naprawdę długi tunel płynącej wody, w którym w ciepły dzień moczą nogi młodsi odwiedzający.

Inne pomniki i obiekty (np. bramy) warte uwagi.

• majestatyczna Statua Achillesa postawiona na cześć Arthura Wellesley’a, Księcia Wellington. W celu stworzenia pomnika przetopiono 33 tony dział zdobytych podczas kampanii we Francji (położenie: 51.504507, -0.152551);
• Apsley Gate - neoklasyczna brama wejściowa do parku, zbudowana w latach 1826-1829. (współrzędne: 51.503396, -0.152318);
• Queen Elizabeth Gate - piękna brama w kształcie drzewa. (położenie: 51.504187, -0.152099);
• pomnik Kawalerii (współrzędne: 51.504873, -0.155860);
• ogrody upamiętniające Holokaust (współrzędne: 51.504273, -0.158362);
• pomnik zwierząt uczestniczących w konfliktach zbrojnych. Znajduje się tuż obok Speakers' Corner. (współrzędne: 51.511149, -0.157517).

Niedawno odsłonięto pomnik 7 July Memorial ku pamięci ofiar zamachu w Londynie z 2005 roku. (współrzędne: 51.506047, -0.152432)

Kawałek obok parku stoi łuk triumfalny Marble Arch, który wcześniej służył jako brama do pałacu Buckingham. W okresie zimowym w parku funkcjonuje małe wesołe miasteczko.

Ogrody Kensington (Kensington Gardens)

Te niegdyś prywatne ogrody przynależące do pałacu Kensington (Kensington Palace) dostępne są dziś dla wszystkich odwiedzających.

Ogrody przylegają od strony wschodniej do Hyde Parku. Pałac Kensington jest możliwy do odwiedzenia, choć bilety wstępu należą do drogich. W środku zobaczymy m.in. królewską galerię sztuki. Nawet jeśli nie planujemy wchodzić do środka, to warto podejść i obejrzeć pałac wraz z otaczającymi go ogrodami. Przed pałacem zobaczymy monumentalny pomnik poświęcony Królowej Wiktorii oraz niewielki staw wodny, który upodobały sobie łabędzie i inne ptactwo.

Przy północnej granicy parku wzniesiono z kolei wysoki na niemal 55 metrów neogotycki pomnik Albert Memorial, który powstał 10 lat po śmierci księcia Alberta. Monument ma formę ołtarza okrytego baldachimem (nazywanym w architekturze cyborium) i wyróżnia się bogatymi zdobieniami. W porównaniu do innych monumentów w mieście można go nawet uznać za lekko ekstrawagancki.

Pośród wszystkich rzeźb i monumentów w parku Kensington największą popularnością cieszy się statua przedstawiająca Piotrusia Pana (ang. The Peter Pan Statue, współrzędne 51.508642, -0.175919). Pomnik znajduje się po zachodniej stronie jeziora The Long Water, czyli dokładnie tam, gdzie Piotruś Pan lądował na kartach powieści. Warto w tym miejscu wspomnieć, że statuę ustawiono w 1912 roku, a wykonanie monumentu zlecił sam pomysłodawca tej postaci - pisarz sir James Matthew Barrie (J. M. Barrie). Za projekt odpowiadał popularny w tamtym okresie brytyjski rzeźbiarz Sir George Frampton.

Ogród Saint Dunstan in the East Church Garden

Saint Dunstan in the East Church Garden to jeden z najbardziej intrygujących londyńskich parków miejskich. Ten niewielki ogród powstał na ruinach kościoła St Dunstan-in-the-East, którego początki sięgają XI wieku. Na przestrzeni wieków budynek kościoła był wielokrotnie przebudowywany i odbudowywany, w tym po zniszczeniach w trakcie Wielkiego Pożaru w 1666 roku.

Kres świątyni przypadł na 1941 rok. Niemieckie bombowce podczas operacji nazywanej The Blitz wielokrotnie bombardowały najważniejsze miasto Wielkiej Brytanii. Jedną z ofiar był kościół St Dunstan-in-the-East, z którego po trafieniu zachowały się jedynie niektóre ze ścian oraz dzwonnica.

Świątyni po wojnie nie odbudowano, a zamiast tego stworzono w jej ruinach niewielki park miejski. Wokół zachowanych ścian zasadzono drzewa oraz krzewy, co w połączeniu ze średniowieczną zabudową wygląda zjawiskowo. Na środku nawy umieszczono niewielką fontannę.

Będąc w okolicy i szukając wytchnienia warto tu wpaść oraz usiąść na jednej z ławek. Jest to jedno z unikalnych miejsc na mapie Londynu, które pokazuje transformacje i wyboje dziejowe tego miasta. W końcu usiądziemy w dawnym średniowiecznym kościele, który został zniszczony w trakcie wojny, a gdzie dziś na szybką przerwę wpadają pracownicy największych światowych korporacji finansowych.

Postman's Park

Postman's Park, czyli Park Listonoszy, to jeden z tych niewielkich londyńskich ogrodów, które kryją w sobie ciekawą historię. Co prawda nie jest to miejsce dla którego warto ustawiać plan dnia, ale będąc w okolicy, np. po zwiedzeniu Muzeum Londynu (Museum of London), możemy odpocząć tu w przyjemnej i nieco idyllicznej atmosferze na jednej z ławek. Czasem aż trudno uwierzyć, że tak spokojnie i ciche miejsce leży tuż przy ruchliwej i wypełnionej wieżowcami ulicy London Wall.

Park znany jest z nietypowego monumentu, który wzniesiono na część wszystkich zwyczajnych ludzi, którzy oddali swoje życie ratując innych. Pomnik składa się z wielu tablic. Na każdej z nich wypisano z imienia i nazwiska oraz czynów osoby poświęcające życie dla innych. Czytając niektóre z historii łezka może nam się zakręcić w oku…

Monument stworzono na samym początku XX wieku, a jego pomysłodawcą był brytyjski malarz George Frederic Watts. Watts zaproponował stworzenie parku poświęconego zwyczajnym bohaterom już wiele lat wcześniej, na 50 lecie rządów królowej Wiktorii wypadające w 1887 roku (tzw. rok jubileuszowy), ale wtedy nie udało się doprowadzić pomysłu do końca. Na szczęście wiktoriańskiemu artyście udało się dopiąć swego i pomnik powstał na kilka lat przed jego śmiercią.

Dość oryginalna nazwa parku nawiązuje z kolei w sposób bezpośredni do faktu, że dawniej przerwy spędzali tu pracownicy zburzonego w 1910 roku głównego urzędu pocztowego.

Holland Park - ogród japoński oraz pozostałości po dawnej arystokratycznej rezydencji

Położony w granicach niewielkiej dzielnicy Kensington Holland Park jest jednym z najbardziej nietypowych londyńskich obszarów zielonych. Wchodząc na teren parku od strony ulicy Holland Park od razu znajdziemy się w środku zadrzewionego terenu, który przypomina bardziej las niż park miejski znajdujący się w niemal ścisłym centrum wielkiej metropolii.

Nazwa Holland Park nawiązuje do arystokratycznego pałacu Holland House (znanej wcześniej jako Cope Castle), którą w 1605 roku wzniósł Sir Walter Cope. Obecny Holland Park był to prostu prywatnym terenem otaczającym tą imponującą rezydencję. Kres pałacu przypadł na 1940 rok, kiedy to budowlę niemal doszczętnie zniszczono w trakcie niemieckich nalotów. Wojnę przetrwał zaledwie fragment budynku, który możemy zobaczyć w centralnej części parku. Spacerując po północno-wschodniej ćwiartce Holland Park możemy natrafić na niewielki monument przedstawiający siedzącego lorda Holland - Henry’ego Richarda Vassall-Foxa, który pełnił różne funkcje państwowe na początku XIX wieku.

W 1991 roku w parku utworzono tradycyjny ogród japoński Kyoto (ang. Kyoto Garden), który w całości sfinansowała izba handlowa japońskiego miasta Kyoto. Wodospady, rzeźby, różnorodne kwiaty, kręte alejki, oczka wodne - wszystkie to powoduje, że bez wątpienia jest to jeden z najbardziej urokliwych ogrodów w całym Londynie.

W 2012 roku do istniejących już ogrodów dodano kolejny element: ogród Fukushima Memorial Garden. Dodatek ten został ufundowany przez Japończyków w podzięce za pomoc Brytyjczykom w walce z tragicznymi efektami trzęsienia ziemi, które doprowadziło do katastrofy elektrowni jądrowej.

W środkowej części Holland Park znajdziemy także kawiarnię Holland Park Café oraz obszerne miejsce do zabaw dla dzieci Adventure Playground (m.in. zjeżdżalnie i inne atrakcje do aktywnej zabawy, plac do wakacji 2019 roku jest w remoncie), oranżerię czy budynek opery.

Mała Wenecja i ogród Rembrandta

Na północ od ruchliwego dworca i stacji metra Paddington rozciąga się niewielki obszar nazywany Małą Wenecją (ang. Little Venice). Centralnym punktem jest tu niewielkie oczko wodne, które łączy ze sobą dwa londyńskie kanały: Regent’s Canal oraz Grand Union Canal.

Spacerując wzdłuż brzegu możemy poczuć się przez chwilę tak, jakbyśmy właśnie przenieśli się na kontynent, do holenderskiego Amsterdamu. Przy brzegach zacumowane są kolorowe barki oraz łódki. W części z nich działają nawet klimatyczne kawiarnie, a inne pełnią funkcje mieszkalne. Jeśli mamy więcej czasu możemy przejść trasą pieszą wzdłuż kanału Regent’s Canal aż do londyńskiego zoo.

Przy wschodnim brzegu znajdziemy niewielki Ogród Rembrandta (wł. Rembrandt Gardens Little Venice). Pierwszy park w tym miejscu utworzono na początku lat 50. poprzedniego wieku, a swoją obecną nazwę otrzymał on w 2 maja 1975 roku, gdy Londyn został miastem partnerskim stolicy Holandii. Zmiana nazwy miała też uwiecznić 750 rocznicę założenia Amsterdamu. Sam ogród niczym jednak nie zachwyca, choć można z niego uchwycić przyjemny widok na kanały.

Nazwę Mała Wenecja wymyślił prawdopodobnie brytyjski poeta ery wiktoriańskiej Robert Browning, który po powrocie z Włoch w 1862 roku zakupił jeden z (nieistniejących już) domów wychodzących bezpośrednio na kanały. Widoki na przepływające łódki i gondolę miały być dla niego inspiracją. To wersja bardziej romantyczna. W inna z teorii mówi z kolei, że ta pompatyczna nazwa była jedynie żartem innego brytyjskiego artysty - lorda Byrona.

Chcąc dostać się do Małej Wenecji możemy wysiąść na stacji metra Paddington (wyjście Grand Union Canal) i skierować się na północ.

Z Małej Wenecji wyrusza barki turystyczne, które płyną przez Regent’s Canal aż do okolic londyńskiego zoo lub Camden Town. Rejsy te obsługuje firma London Waterbus Company. Więcej informacji można znaleźć na ich oficjalnej stronie.

The Regent's Park

The Regent's Park to kolejny z królewskich parków Londynu. Wśród mieszkańców znany jest jako miejsce, gdzie podczas wakacji odbywają się występy teatralne i sceniczne. Ze wzgórza parkowego Primrose Hill (wysokość 63 m n.p.m) możemy popatrzeć na zarys miasta.

Park otoczony jest 4,5 kilometrową trasą przypominającą okrąg nazwaną Outer Circle. W części południowo-zachodniej znajdziemy kolejny, mniejszy okrąg, o długości 1 kilometra. Wewnętrzny okrąg nosi nazwę Inner Circle. To właśnie wewnątrz mniejszego z okręgów znajduje się najwięcej ciekawych miejsc, w tym ogród różany Queen Mary's Rose Gardens z ponad 10 000 róż.

W parku znajdziemy także małe jezioro. Od kwietnia do października od 10:30 do 18:00 możliwe jest wypożyczenie łódki. Koszt dla osoby dorosłej to 10 funtów za godzinę (cena dla dzieci to 7 funtów). Przy wypożyczeniu musimy zostawić depozyt w kwocie 5 funtów.

The Regent's Park jest również centrum sportowym. W granicach parku powstało kilka boisk, na których odbywają się amatorskie rozgrywki sportowe.

Na terenie parku znajduje się ogród zoologiczny. Więcej informacji: Zoo w Londynie

Kew Gardens - Królewskie Ogrody Botaniczne

Królewskie Ogrody Botaniczne w Kew (Kew Gardens) to kompleks ogrodów z najbardziej różnorodną kolekcją żyjących roślin wśród wszystkich ogrodów botanicznych świata. Co roku pomimo wysokiej ceny ogrody odwiedza ponad milion osób. Kompleks w 2003 roku wpisany został na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

W ogrodach i szklarniach zobaczymy rośliny z niemal każdej szerokości geograficznej na świecie. Na terenie kompleksu znajduje się ponad 40 000 gatunków roślin. Ogrody w Kew są także ważną jednostką naukową i zatrudniają ponad 200 naukowców.

Kew Gardens to nie tylko ogrody i szklarnie. Na miejscu na odwiedzających czeka kilka innych atrakcji oraz 40 historycznych budynków, w tym:

• jedna z największych kolekcji zielników na świecie (7 milionów);
• ponad 300-metrowa promenada prowadząca wzdłuż roślin i drzew;
• ul (Hive) - wysoka na 17 metrów konstrukcja przypominająca ul. Możemy wejść do środka i doświadczyć życia pszczół. W środku bez przerwy zmienia się natężenie światła oraz dźwięku;
• trasa Treetop Walkway prowadząca nad koronami drzew. Trasa ma długość 200 metrów i wznosi się na wysokości 18 metrów. Zaprojektowali ją architekci, którzy stworzyli wcześniej słynne London Eye
• wiktoriańska palmiarnia;
• Pałac Kew - letnia rezydencja Jerzego III, która jest najstarszym budynkiem w ogrodzie (zbudowano ją w 1631 roku). Obok pałacu stoi kuchnia oraz pomieszczenie na lód, gdzie przechowywano pożywienie;
• Queen Charlotte's Cottage - mały drewniany domek z połowy XVIII wieku. Niestety, zwiedzanie możliwe jest w weekendy oraz święta od 11:00 do 16:00;
• oraz wiele, wiele więcej.

Kew Gardens oddalone są o około 30 minut drogi od centrum Londynu.

Hampstead Heath

Oddalony o kilka kilometrów od centrum Londynu park Hampstead Heath jest jednym z ulubionych miejsc wypoczynku dla tych Londyńczyków, którzy preferują bardziej spokojne miejsca i z dala od zgiełku wielkiej metropolii. Obszar ten nie był nigdy parkiem królewskim, choć od średniowiecza znajdował się w rękach prywatnych.

Park poprzecinany jest ścieżkami dla spacerowiczów oraz biegaczy. Wielu turystów przybywa do parku w celu wejścia na wzgórze Parliament Hill, z którego rozpościera się widok z oddali na panoramę Londynu. Park leży w jednym z najwyższych punktów w mieście, więc trudno o lepszy naturalny punkt widokowy. Niestety, w przypadku złej pogody widok może nie być jednak zbyt dobry.

W południowej części parku znajdziemy jedną z arystokratycznych rezydencji: Kenwood House. Kompleks powstał na początku XVII wieku i przez niemal sto lat był rozbudowywany. Fasada budowli wyróżnia się białym kolorem oraz neoklasyczną bramą. Obecnie budynek pełni funkcje jednego z miejskich muzeów/galerii sztuki. W środku zobaczymy oryginalny wystrój wnętrz oraz meble, a także wiele dzieł sztuki.

Za najważniejszą z prac uchodzi autoportret samego Rembrandta pt. Autoportret z dwoma kołami. Artysta namalował go będąc już w starszym wieku. Nazwa pracy nawiązuje do dwóch półokręgów widocznych na ścianie w tle.

Na wystawie zobaczymy też prace innych brytyjskich i europejskich mistrzów, w tym m.in. obraz pt Gitarzystka pędzla Johannes Vermeera, który znany jest najbardziej jako autor słynnej Dziewczyny z perłą.

Wejście do Kenwood House jest darmowe.

Jeśli po spacerze w parku lub po wizycie Kenwood House nabierzemy ochoty na napicie się piwa w XVII- lub XVIII-wiecznej atmosferze to trudno o lepsze miejsce niż pub The Spaniards Inn. Budynek w którym działa zajazd powstał w XVII wieku i znajduje się na liście zabytków II klasy. Po wejściu do środka od razu w oczy rzucą się nam drewniane panele oraz dostojna atmosfera.

The Spaniards Inn może pochwalić się też przyjemnym ogródkiem piwnym oraz jedzeniem, które zdobywało nagrody za najlepsze pubowe jedzenie w mieście.

Uwaga! Park Hampstead Heath zajmuje dość rozległy obszar. Dojście z punktu widokowego Parliament Hill do Kenwood House zajmie nam blisko 30 minut.

Greenwich Park

Królewski park Greenwich w przeszłości służył jako miejsce królewskich polowań. Jest to najstarszy z parków w którym swobodnie biegały jelenie.

Na środku parku wznosi się wzgórze, na szczycie którego wznosi się królewskie obserwatorium. Wzgórze jest świetnym naturalnym punktem widokowym - zobaczymy stąd centrum Londynu oraz część Greenwich związaną z brytyjską potęgą morską wpisaną na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Jedną z największych atrakcji parku jest The Wilderness, czyli otoczona płotem część parku, na której przebywa kilkaset jeleni. W przeszłości jelenie biegały swobodnie po całym obszarze parku, władze zdecydowały się jednak na stworzenie dla nich niezależnej oazy.

Popularnym punktem w parku jest pomnik generała Jamesa Wolfe’a, który zwyciężył z Francuzami w bitwie o Quebec, dzięki czemu Kanada nie została odłączona od Imperium Brytyjskiego. Pomnik stoi na parkowym wzgórzu.

Jeśli odwiedzamy park w niedzielę pomiędzy Wielkanocą a październikiem możemy zajrzeć do małej wydzielonej części ogrodu o nazwie Queen's Orchard. Przez część roku rosną tu owoce. Niestety dla odwiedzających ogród otwarty jest jedynie od 13:00 do 16:00.

Richmond Park

Park w Richmond jest największym z królewskich parków w Londynie. Podobnie jak w przypadku parku Greenwich Richmond Park służył przede wszystkim jako miejsce polowań i park jeleni. Do dzisiaj w parku spotkamy dziką zwierzynę oraz ptactwo, w tym właśnie dziko biegające jelenie. Pamiętajmy, żeby zachować odpowiednią odległość i nie podchodzić za blisko zwierząt. W parku na wolności żyje ich kilkaset.

Park w Richmond jest jednym z najbardziej dzikich królewskich parków. Władze parku ostrzegają przed kleszczami. Jeśli planujemy zbaczać ze ścieżek powinniśmy założyć ubranie zakrywające ciało - długie spodnie oraz bluzę lub koszulę i najlepiej buty poza kostkę.

W parku znajduje się kopiec króla Henry’ego VIII (King Henry's Mound), z którego władca miał dobry widok na twierdzę Tower. Jeśli wejdziemy na górę będziemy mogli zobaczyć panoramę Tamizy oraz centrum Londynu (bardziej jego zarys).

Niedaleko parku znajduje się XVII-wieczna rezydencja rodziny królewskiej Ham wraz z ogrodami (Ham House and Garden). Jest to zdecydowanie jedna z najpiękniejszych rezydencji w całym Londynie i najbliższej okolicy. W środku zobaczymy oryginalne wyposażenie i meble.

Nawet jeśli nie planujemy wejść do środka warto zobaczyć piękną fasadę budynku, który jest uważany za jeden z najlepszych przykładów rezydencji mieszkalnej z XVII wieku.