Èze na Lazurowym Wybrzeżu - atrakcje, dojazd
Słynne Lazurowe Wybrzeże to nie tylko plaże i kolorowe nadmorskie kurorty. To również, a dla niektórych przede wszystkim, gęsto zabudowane średniowieczne miasteczka.
Jedną z najbardziej malowniczych miejscowości Riwiery Francuskiej jest Èze, położone na szczycie wzgórza. Wąskie uliczki, domy zbudowane niemal jeden na drugim z charakterystycznymi czerwonymi dachówkami, przejścia pod łukowymi sklepieniami - spacerując po tym historycznym miasteczku możemy dosłownie przenieść się w czasie.
- Jak dojechać do Èze?
- Jak zwiedzać Èze?
- Co warto zobaczyć w Èze? Największe atrakcje oraz zabytki
- Spacer uliczkami Èze-Village
- Ogród egzotyczny (Jardin exotique d’Èze)
- Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
- Kaplica św. Krzyża
- Château Eza
- Fontanna Le Planet
- Rue du Barri
- Chevre d’or
- Trasa Nietzsche’ego
- Historia Èze w pigułce
Jak dojechać do Èze?
Wybierając się do Èze musimy pamiętać, że współcześnie nazwa Èze odnosi się do większej gminy. Średniowieczne miasteczko to Èze-Village, a część znajdująca się poniżej, nad morzem nosi nazwę Èze-sur-Mer. Właśnie na terenie Èze-sur-Mer znajduje się dworzec kolejowy. Jeśli zdecydujemy się przyjechać pociągiem, to do historycznego miasteczka na wzgórzu będziemy mogli dostać się autobusem lub pieszo tzw. Trasą Nietzsche’ego.
Jeśli wybieramy się tu z Nicei możemy dojechać autobusem bezpośrednio pod Èze-Village - do wyboru mamy autobus linii 82 oraz autobus linii 602, jadący dalej do Monako.
Bilet kosztuje 1,70€. Bilet nabijamy na kartę zbliżeniową, która stanowi podstawę transportu publicznego w Nicei - więcej informacji znajdziecie w naszym artykule komunikacja miejska w Nicei Autobusy odjeżdżają z dworca autobusowego Vauban, położonego nieco dalej od centrum.
Aktualne godziny kurowania najlepiej sprawdzić na oficjalnej stronie przewoźnika
Jak zwiedzać Èze?
Zwiedzanie Èze najlepiej rozpocząć od wizyty w punkcie informacji turystycznej. Znajduje się on przed wejściem do miasta, nieopodal przy parkingu. Otrzymamy tam mapę w języku angielskim z opisem najważniejszych zabytków.
Następnie czeka nas wejście pod górę do bramy prowadzącej do miasta. Nie jest ciężkie, chociaż w gorący dzień może nas lekko zmęczyć. Na terenie całego miasteczka zainstalowane tablice informacyjne w języku angielskim ułatwiające zwiedzanie. W Èze nie znajdziemy muzeów ani galerii sztuki, są za to sklepiki oraz restauracje.
Ile czasu poświęcić na zwiedzanie Èze?
Èze jest idealnym wyborem na krótką wycieczkę. W ogrodzie egzotycznym spędzimy około godziny, a całe miasteczko na spokojnie obejdziemy w 2 do 3 godzin.
Co warto zobaczyć w Èze? Największe atrakcje oraz zabytki
Spacer uliczkami Èze-Village
Współcześnie średniowieczne Èze przypomina muzeum na świeżym powietrzu. W urokliwych i zadbanych budynkach mieszczą się dziś sklepiki, galerie oraz knajpki. Do tego nawet w bardzo gorący dzień w zacienionych uliczkach znajdziemy wytchnienie od słońca.
Spacerując wąskimi uliczkami łatwo stracić orientacje i zgubić się w labiryncie przejść. Jeśli mamy trochę czasu, warto spróbować przespacerować się wszystkimi przejściami i uliczkami. W trakcie takiego odkrywania Èze na pewno wypatrzymy wiele pięknych budynków, uliczek czy zdobień, na które nie natrafilibyśmy podążając krok w krok za mapą.
Ogród egzotyczny (Jardin exotique d’Èze)
Największą atrakcją Èze jest ogród egzotyczny. Jest on usytuowany na samym szczycie miasteczka, na wysokości niemal 430 metrów nad poziomem Morza Śródziemnego. Ogród zbudowany został na ruinach historycznej twierdzy, z której przetrwały zaledwie liche fragmenty. Sam park jest stosunkowo młody, gdyż wytyczono go dopiero kilka lat po zakończeniu II wojny światowej. Jego pomysłodawcą był Jean Gastaud z ogrodu egzotycznego w Monako.
Ogród zajmuje dość obszerny teren i wejście na górny taras widokowy wymaga pewnego wysiłku. Widoki na pewno jednak zrekompensują nam ten trud. Panorama riwiery i okolicznych wzgórz, zwłaszcza przy dobrej pogodzie, zapiera dech w piersiach.
Oprócz tarasu w ogrodzie znajdziemy dziesiątki odmian kaktusów z całego świata, rzeźby, obszar śródziemnomorski z grotą czy mały wodospad. Na terenie ogrodu znajdziemy wiele tablic opisujących historię miasteczka oraz regionu.
Informacje praktyczne
Wejście na teren ogrodu jest płatne - wejściówka dla dorosłych kosztuje 7€. Wstęp dla dzieci poniżej 12. roku życia jest bezpłatny, a uczniowie są upoważnieni do zakupu biletu ulgowego.
Na zwiedzenie ogrodu warto zarezerwować sobie nawet do godziny, aby móc spokojnie usiąść i rozkoszować się widokami.
Aktualne godziny otwarcia sprawdzimy na oficjalnej stronie.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Budowę kościoła Église Notre-Dame-de-l'Assomption d’Èze rozpoczęto w 1764 roku, a już w 1772 roku świątynia została konsekrowana. Wnętrze kościoła zostało udekorowane w stylu barokowym - warto rzucić do niego okiem. Na wprost od świątyni znajduje się mały cmentarz.
Kaplica św. Krzyża
La Chapelle des Penitents Blancs to najstarszy budynek w mieście. Kaplicę wybudowali w 1306 roku zakonnicy, których celem była pomoc biednym i chorym. Nad kaplicą góruje dzwonnica widoczna z ogrodu egzotycznego. Nie zawsze można wejść do środka, jednak w ciągu dnia drzwi są uchylone i możemy zajrzeć przez kraty.
Château Eza
Do najwspanialszych zabytków Èze należy rezydencja zbudowana w 1920 roku z inicjatywy księcia Wiliama**, najstarszego syna króla Szwecji Gustawa V, który szukał dla siebie miejsca ucieczki podczas miesięcy zimowych.
Dziś mieści się tu hotel oraz restauracja, posiadająca taras z niesamowitym punktem widokowym, z którego rozpościera się piękny widok m.in. na Saint-Jean-Cap-Ferrat. Ceny w restauracji są wysokie, jeśli jednak na tarasie nie ma gości możemy uprzejmie zapytać o możliwość wejścia do środka. Obsługa nie robiła nam z tym żadnego problemu.
Fontanna Le Planet
Fontanna, zainstalowana przy rezydencji rodziny Riquier, posiada status najstarszego wodotrysku w mieście. Powstała ona jednak dopiero w 1930 roku, gdyż wcześniej mieszkańcy sami musieli dostarczać wodę do miasteczka lub korzystać ze zbiorników na deszczówkę. Co ciekawe, dopiero w 1952 roku do Èze została doprowadzona kanalizacja.
Rue du Barri
Ta klimatyczna uliczka przebiega w miejscu dawnych murów obronnych. Nazwa Barri oznacza właśnie mury. Warto przespacerować się po jej całej długości.
Chevre d’or
Ten pięciogwiazdkowy hotel mieści się w jednej z historycznych rezydencji. Jego nazwa nawiązuje do złotej kozy, która według legendy miała gubić intruzów próbujących wykraść zamkowe kosztowności. Warto podejść i zobaczyć ten oryginalny budynek, przy okazji rzucając okiem na taras z piękną fontanną w środku.
Trasa Nietzsche’ego
Trasa Nietzsche’ego to popularna trasa prowadząca od wysokości nabrzeża do niemal do głównej bramy Èze-Village.
Skąd wziął się jej przydomek? Według popularnej legendy to właśnie podczas spacerowania tą trasą Friedrich Nietzsche znajdował inspiracje do swojej książki "Tako rzecze Zaratustra". Miejscowi przekonują, że pisarz trasę przechodził dzień w dzień, chociaż ciężko w to uwierzyć.
Naszym zdaniem trasa jest dość trudna do pokonania. Jest na niej wiele zaniedbanych fragmentów, porozrzucanych kamieni czy bardzo nierównych schodów. Widoki także nie są zachwycające, szczególnie w porównaniu z panoramą na szczycie ogrodu egzotycznego. Ponadto, na wielu fragmentach trasy wszystko zasłaniać nam będą drzewa i krzewy. Najlepsze widoki będąc czekać na nas na początkowym etapie trasy, zaczynając od dołu.
Trasę pokonamy z góry na dół w około 50 minut, a z dołu na górę w około 70 minut - oczywiście czas ten zależy od naszej sprawności fizycznej. Spacer to ciekawy pomysł dla każdego, kto chciałby troszkę się poruszać. Jeśli zależy nam jednak przede wszystkim na widokach, możemy czuć się zawiedzeni. Pamiętajmy o zabraniu wygodnego obuwia.
Historia Èze w pigułce
Dzieje Èze sięgają czasów antycznych. Już Fenicjanie czcili tu boginię Isis, a po nich osiedlili się Rzymianie. Przez kolejne wieki miasto często przechodziło z rąk do rąk - należało do Maurów, Prowansji, Dynastii Sabaudzkiej, Francji czy Turcji. W 1860 roku, na podstawie autonomicznej decyzji mieszkańców, Èze przyłączyło się do Francji.
W trakcie panowania Dynastii Sabaudzkiej miasto otoczono murami, a na jego szczycie zbudowano twierdzę. Mury broniły mieszkańców, którzy cały swój dobytek trzymali w ich granicach. Dotyczyło to również zwierząt hodowlanych. W domach znajdowała się specjalna piwnica, w której przetrzymywano kozy, owce czy osły. Jeśli domostwo nie zajmowało się hodowlą, piwnica służyła jako spiżarnia lub winnica.
Na początku XVIII wieku Ludwik XIV rozkazał zniszczenie i rozebranie niektórych okolicznych twierdz i fortyfikacji - z tego powodu ze szczytu miasteczka zniknął zamek, a część murów została rozebrana. Ten sam los spotkał również fortyfikacje w La Turbie oraz twierdzę w Nicei.
Na szczycie zachował się fragment oryginalnej twierdzy, prawdopodobnie były to cysterny na wodę, a największą pamiątką po historycznej fortyfikacji miasta jest główna brama prowadząca do miasta.