Diamante - zwiedzanie, informacje praktyczne

Dla wielu polskich turystów hasło "miasto murali" oznacza Łódź. Trzeba jednak wiedzieć, że łódzka inicjatywa nie była ani pierwsza, ani najstarsza. Jednym z ciekawszych, promujących tę formę sztuki (już od dłuższego czasu) miast jest kalabryjskie Diamante.

Jak zwiedzać Diamante?

Wprawdzie miasteczko nie wyróżnia się powalającymi z nóg zabytkami, ale z całą pewnością warto tu spędzić kilka godzin, podczas których przespacerujemy po całym najbardziej interesującym z perspektywy turysty obszarze.

Co warto zobaczyć w Diamante?

Murale

Pierwsze barwne malowidła powstały w 1981 roku za przyczyną malarza Nani Razettiego. Wkrótce jego ideę podchwycili inni artyści, a także pisarze, poeci i działacze społeczni. Dziś władze Diamante chwalą się posiadaniem około 150 malunków. Różnią się one stanem zachowania (pamiętajmy, że najstarsze z nich mają prawie czterdzieści lat) ale też wymową.

Znajdziemy tu więc dzieła socjalistyczne, rewolucyjne i religijne. Różny jest także poziom artystyczny poszczególnych malowideł. Niektóre z nich zostały stworzone przez lokalnych twórców, których pasja zdecydowanie przewyższała talent.

Ciekawostką mogą być twory poetów i pisarzy - zostawiali oni po sobie podpisy lub zapisane na ścianach fragmenty utworów. Większość z murali nie jest zbyt duża, ale za to świetnie wpasowana w fasady znajdujących się na starówce domów.

Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP (Parrocchia Immacolata Concezione)

Budowla pochodzi z XVII wieku i początkowo nosiła wezwanie św. Mikołaja (opiekuna żeglarzy). Zmiana patrona związana była prawdopodobnie z pojawieniem się w świątyni cudownej rzeźby Maryi. Według legendy posąg wieziony był przez płynący na Sycylię statek. Okręt zatrzymał się blisko Diamante i nie chciał płynąć dalej. Zinterpretowano to jako znak i rzeźba została w mieście. Prawdopodobnie jednak figurę podarował parafii jeden z książąt Carafa, chcąc uspokoić mieszkańców po tym jak jego żołnierze wtrącili do więzienia biskupa.

Kościół był dwukrotnie przebudowywany i dziś łączy w sobie elementy stylu barokowego i neoklasycznego. Spacerując po uliczkach miasta łatwo go przegapić, budowla jest bowiem wciśnięta pomiędzy okoliczne domostwa.

Peperoncino Festival

Poza opisywanymi w części historycznej cytronami kulinarnym oczkiem w głowie mieszkańców miasta są ostre papryczki. Ta przyprawa doczekała się własnego festiwalu, która odbywa się na początku września.

Promenada

Mieszkańcy miasta i turyści lubią spacerować ciągnącym się wzdłuż wybrzeża deptakiem. Rozciąga się z niego piękny widok na morze Tyrreńskie.

Jak dojechać do Diamante?

Do Diamante najlepiej dotrzeć koleją. Stacja znajduje się niedaleko od zabytkowego centrum. Miasto posiada własną komunikację autobusową.

Okolice

Wielu turystów odwiedza położoną na północ od miasta opuszczoną wioskę Cirella. W Diamante można też wsiąść w autobus do San Nicola Arcella - w pobliżu tej miejscowości znajduje się słynny łuk skalny Arcomagno.

Krótka historia Diamante

Znaleziska archeologiczna świadczą o tym, że początki osadnictwa na tych ziemiach sięgają czasów starożytnych. Jednak epoką w której powstało Diamante była nowożytność. Wszystko zaczęło się od założenia w okolicy wieży obronnej, której załoga miała ostrzegać przed niebezpieczeństwem tureckiej inwazji.

Budowla powstała na początku XVI wieku i znajdowała się pod kontrolą rodu Sanseverino. Kiedy zniknęło niebezpieczeństwo osmańskiego ataku tereny wokół wieży zostały zasiedlone przez rybaków i kupców, a także niektórych przedstawicieli neapolitańskiej szlachty. Miasto zostało odpowiednio ufortyfikowane, co dodatkowo zachęcało przybyszów do osiedlania się w Diamante.

Strzałem w dziesiątkę okazały się prowadzone przez mieszkańców hodowle cytronów. Aby nabyć te owoce do Diamante licznie zjeżdżali przedstawiciele środowisk żydowskich, cytrony były bowiem wykorzystywane podczas obrzędów święta sukkot.

W XVII wieku przybyli tutaj uciekinierzy z Neapolu. Oskarżeni o wspieranie buntu Masaniellego ludzie, schronili się w Diamante, którym zarządzał nieprzychylny Neapolowi ród Carafa.

Rozwój miasteczka zahamowały liczne wojny i niepokoje społeczne (np. podczas wojen napoleońskich flota francuska spaliła pobliską wioskę Cirella). Do lat 80. XX wieku Diamante nie wyróżniało się niczym szczególnym. I właśnie wtedy do miasta trafił Nani Razetti - pochodzący z Genui twórca, który zaproponował burmistrzowi przyozdobienie fasad domów muralami. Pomysł chwycił i dziś barwne malowidła przyciągają do miasta wielu turystów. Ożywiony ruch turystyczny ściągnął tu także włoskich reżyserów (w Diamante kręcono takie filmy jak "Upał" czy "Na zawsze").

Gdzie spać w Diamante?

Diamante to niewielkie miasteczko, optymalnym rozwiązaniem będzie rezerwacja noclegu pomiędzy dworcem kolejowym a zabytkowym centrum.